وقوع بلایای طبیعی مختلف مانند سیل، زلزله و ... جز جدایی­ناپذیر زندگی انسان­ها در تمام نقاط جهان و ادوار زمان می­باشد. برخی از کشورها مانند ایران به دلیل واقع شدن در موقعیت جغرافیایی و شرایط اقلیمی خاص، بیشتر مستعد بروز این حوادث می­باشند. مدیریت بحران در هنگام وقوع این بلایا امری مهم و قابل توجه است که می­تواند خسارات جانی، مالی و روانی را کاهش داده و مانع از تحمیل هزینه­های گزاف به کشور شود. توزیع صحیح و عادلانه­ی کمک­های امدادی یکی از وجوه مهم در مدیریت بحران است. توزیع سنتی و غیرسیستمی کمک­ها به دلیل نبود اطلاعات دقیق از موقعیت مناطق آسیب­دیده و نوع نیازهای مردم در آنجا، ناهماهنگی بین نهادهای مختلف در توزیع کمک­ها و عدم آگاهی از نوع و میزان کمک‌های تخصیص‌یافته توسط گروه‌های مختلف، سبب بروز مشکلاتی از قبیل توزیع ناعادلانه­ی کمک­ها به صورت انباشت و هدررفت بعضی اقلام در برخی نواحی و نایاب و گران شدن بعضی دیگر از اقلام در نواحی دیگر می­شود. در پژوهش حاضر، یک سیستم تصمیم‌گیری مکانی مبتنی بر اطلاعات جغرافیایی داوطلبانه به منظور توزیع صحیح و عادلانه­ی کمک­های امدادی در هنگام وقوع بلایای طبیعی ارائه و پیاده­سازی شده است که از نیازها و وظایف عوامل دست­اندرکار پشتیبانی می‌کند. چارچوب پیشنهادی شامل دو فاز اصلی می­باشد. در فاز اول، داده­های مربوط به مناطق آسیب­دیده و نیازهای آنها توسط سه گروه کاربران در بستر اطلاعات جغرافیایی داوطلبانه جمع­آوری می‌گردد. این داده­ها شامل داده­های مربوط به موقعیت مکانی و نیازهای نواحی آسیب­دیده می­باشد. پس از جمع­آوری حجم عظیمی از داده­ها، در فاز دوم با کمک ابزارهای تحلیل تصمیم­گیری چندمعیاره، مناطق آسیب­دیده از نظر نیاز به کمک­ها و اقلام اولویت­بندی می­شوند و مدیریت و نظارت بر فرآیند توزیع اقلام و تخصیص کمک­ها به مناطق مختلف آسیب­دیده، صورت می­گیرد. تسریع در شناسایی مناطق آسیب­دیده، توزیع به موقع و هدفمند کمک­ها به نحوی که متناسب با نوع و میزان نیازها باشد، مشارکت مؤثر مردم آسیب­دیده و امدادگران، جلوگیری از هدررفت کمک­ها و سوء استفاده­های احتمالی و صرفه­جویی در وقت و هزینه، از مزایای بکارگیری سیستم پیشنهادی می­باشد.