برای مدل‌سازی کامل سه بعدی یک محدوده، با استفاده از ابرنقاط لیزر اسکنر زمینی، با جابجایی و افزایش نقاط استقرار دستگاه می‌توان از میزان قسمت‌های اندازه‌گیری نشده آن محدوده کاست. اما جابجایی و افزایش نقاط استقرار، مستلزم صرف هزینه و زمان برای اندازه‌گیری‌های میدانی بیشتر بوده و در نتیجه باعث افزایش زمان و هزینه محاسباتی خواهد شد. بنابراین، برنامه‌ریزی اولیه برای انتخاب بهینه مکان استقرار دستگاه با هدف کامل بودن ابرنقاط مدل سه‌بعدی و نیز کاهش هزینه‌های میدانی و محاسبات دفتری در یک بازه زمانی معقول، ضروری است. در این مقاله، برای دستیابی به این هدف از الگوریتم بهینه‌سازی گروه ذرات استفاده شده است. در روش پیشنهادی، نقاط کاندید برای استقرار در فضای ابرنقاط تقریبی از محدوده اسکن به عنوان فضای جستجوی الگوریتم انتخاب می‌شوند. برای حل مسأله جانمایی بهینه دستگاه لیزر اسکنر زمین با استفاده از الگوریتم بهینه‌سازی گروه ذرات، هر ذره، مجموعه‌ای از نقاط کاندید انتخاب شده و گروه مجموعه‌ای از ذرات می‌باشد. همچنین تابع هزینه با دو هدف، یکی کاهش نواحی پنهان در مدل و دیگری انتخاب کمترین تعداد ممکن نقاط استقرار در نظر گرفته می‌شود. با انتخاب مجموعه‌ای از چندتایی‌های تصادفی نقاط کاندید برای استقرار، به عنوان پاسخ اولیه، الگوریتم شروع به کار کرده و با حرکت دادن این پاسخ‌ها در فضای جستجو، در طی تکرارهای متوالی، الگوریتم جواب بهینه مسأله جانمایی لیزر اسکنر زمینی را بدست می‌آورد. در این فرآیند، انتخاب بهینه نقاط استقرار دستگاه به صورت اتوماتیک و تکراری بوده و اطمینان از چیدمان صحیح با حداقل تعداد نقاط لازم برای اندازه‌گیری کامل محدوده حاصل می‌شود. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد، با الگوریتم بهینه‌سازی گروه ذرات می‌توان نقاط بهینه برای استقرار دستگاه لیزر اسکنر را از میان تعداد بسیار زیادی از نقاط کاندید انتخاب کرد، به نحوی که 96% منطقه با اطمینان کامل اسکن شود.
Heidari Mozaffar M, Varshosaz M, Saadat Seresht M. The Best Localization for Terrestrial Laser Scanner by Using Particle Swarm Optimization Algorithm. JGST 2021; 10 (3) :201-219 URL: http://jgst.issgeac.ir/article-1-314-fa.html
حیدری مظفر مرتضی، ورشوساز مسعود، سعادت سرشت محمد. جانمایی بهینه دستگاه لیزر اسکنر زمینی با استفاده از الگوریتم بهینه سازی گروه ذرات - نوع مقاله: ترویجی. علوم و فنون نقشه برداری. 1399; 10 (3) :201-219
