در این مقاله مروری بر روش‌های موقعیت‌یابی مبتنی بر مدل مکانی در محیط‌های داخلی ارائه شده است. در این روش‌ها از مدل مکانی تولید‌شده از نقشه‌ی محیط به عنوان یک ابزار همیار برای موقعیت‌یابی و ناوبری استفاده می‌شود. در مجموع دو مدل مکانی سلولی و گراف‌مبنا برای مدل‌سازی در فضا‌های بسته موجود است. محققان با در نظر گرفتن خصوصیات مدل، مسئله‌ی مورد مطالعه و فناوری موقعیت‌یابی مورد استفادهی خود، یکی از مدل‌های مکانی یا ترکیبی از آنها را به‌کار می‌گیرند. چگونگی استفاده از مدل و نحوه‌ی ترکیب مدل‌ها نیز دارای روش‌های متفاوتی است. در این مقاله سعی شده است انواع مدل‌سازی مکانی و روش‌های استفاده از آنها در موقعیت‌یابی معرفی و بررسی شود. به دلیل تنوع روش‌ها، انتخاب یک روش به‌عنوان روش بهینه میسر نیست. چراکه هر روشوابسته به نوع محیط و مسئله‌ی مورد مطالعه، کارایی متفاوتی دارند. به نظر می‌رسد، در صورت امکان، استفادهی ترکیبی از روش‌ها راه‌حل مؤثری باشد. چراکه در برخی موارد مزیت‌های یک روش، معایب روش دیگر را پوشش می‌دهد.
