توجّه به سازگاری بین کاربری های شهری، یکی از موارد مهم در بهینه سازی مکانی آنها بشمار می آید. رایجترین روش کاهش اثرات منفی کاربری های ناسازگار بر روی یکدیگر، حفظ فاصلهای معین بین آنها می باشد. لزوم بررسی حجم بالایی از اطلاعات در بهینه سازی مکانی کاربریها و محدودیت های روش های دقیق از یک سو و وجود اهداف و معیارهای متعدد در این مسائل از سوی دیگر، توجّه محققان را به استفاده از روشهای فرا ابتکاری چندهدفه در حل آنها معطوف ساخته است. در این روش ها امکان مواجهه با انواع قیود نیز وجود دارد. در این پژوهش، روشی ترکیبی برای مواجهه با قیود فاصله در مسأله بهینه سازی مکانی چندین کاربری پیشنهاد شده است. برای این منظور از نوعی الگوریتم ژنتیکچندهدفه برای بهینه سازی توابع هدف شامل بیشینه سازی تناسب سایت ها و بیشینه سازی سازگاری کاربری ها و از روش شبیهسازی تبرید برای ترمیم پاسخها بمنظور رعایت قیود استفاده گردیده است. قیود مذکور برای حفظ حداقل فاصله مجاز بین انواع کاربریها وارد مسأله بهینه سازی شده اند. نتایج تحقیق نشان می دهد که بکارگیری روش پیشنهادی با ترمیم و بهبود پاسخ ها میتواند تا حد زیادی در حفظ فاصله معین بین کاربری ها و در نتیجه کاهش ناسازگاری بین آنها در چیدمان های مختلف مؤثر باشد. در این روش برای هر یک از پاسخهای غیر مجاز، چندین جایگزین تولید میشود که میتوان از میان آنها نزدیکترین پاسخ مجاز به پاسخ اصلی با بهترین مقادیر توابع هدف را انتخاب نمود.
Beheshtifar S, Alimohammmadi A. A Hybrid Method for Constrained Optimization of the Spatial Arrangement of Urban Land Uses to Reduce the Inconsistency. JGST 2018; 8 (2) :151-161 URL: http://jgst.issgeac.ir/article-1-687-fa.html
بهشتی فر سارا، علیمحمدی عباس. ارائه یک روش ترکیبی برای بهینه سازی مکانی مقید کاربری های شهری با هدف کاهش ناسازگاری بین آنها. علوم و فنون نقشه برداری. 1397; 8 (2) :151-161
