هم مرجع سازی تصویر یک فرآیند اساسی در پردازش تصویر بوده و هدف از آن، تعیین دقیق‌ترین مطابقت میان دو یا چند تصویر از یک منظره‌ی یکسان است. مدل‌های تبدیل دو بعدی نقش اساسی در هم مرجع سازی تصاویر ایفا می‌کنند. در این تحقیق قابلیت انواع مختلف از مدل‌های تبدیل دو بعدی شامل 9 تبدیل متشابه، پروژکتیو، چندجمله‌ای از درجات 1 تا 4، مدل تبدیل قطعه‌ای خطی، Multiquaderic (MQ) و Pointwise (PW) در هم مرجع سازی تصاویر استریو ماهواره‌ای مورد ارزیابی قرار می‌گیرد. به منظور استخراج کارآمد نقاط گرهی در تصاویر، از یک روش ترکیبی بر مبنای عوارض نقطه‌ای FAST، توصیفگر SIFT (Scale Invariant Feature Transform) و روش تناظریابی کمترین مربعات استفاده شده‌است. به منظور ارزیابی اثر تعداد و توزیع مکانی نقاط گرهی، فرآیند ارزیابی در چهار حالت مختلف با تعداد و توزیع متفاوت از نقاط کنترل انجام شده‌است. برای ارزیابی از دو جفت تصویر ماهواره‌ای بزرگ مقیاس مربوط به سنجنده‌های ZY3 و IKONOS استفاده شده‌است. نتایج ارزیابی بیانگر این است که مدل‌های تبدیل سراسری نظیر پروژکتیو و چندجمله‌ای‌ها دقت مناسبی را برای هم مرجع سازی تصاویر ماهواره‌ای ارائه نمی‌دهند. در مقابل در صورتی که تعداد و توزیع نقاط کنترل مناسب باشد، مدل‌های تبدیل انطباقی نظیر MQ و PW دارای دقت مناسبی خواهند بود. به طور کلی بالاترین دقت مربوط به مدل تبدیل MQ است به طوری که مقدار RMSE نقاط چک با استفاده از این مدل برای جفت تصویر ZY3 و IKONOS به ترتیب برابر 2 و 1.9 پیکسل است.
