تاکنون الگوریتم‌های گوناگونی جهت تکمیل و ارتقای زیرساخت سامانه‌های ناوبری خودکار سیستم‌های پرنده بدون سرنشین ارائه شده است. بااین‌حال، کوشش‌های اندکی در طراحی مسیریاب‌های آشوب بنیاد به‌منظور تعیین خط سیر بهینه این سیستم‌ها در سناریوهای شهری انجام گردیده است. در این مقاله، مسیریاب پیشنهادی به‌گونه‌ای پیاده‌سازی می‌شود که با در نظر گرفتن قیود مأموریت نظیر زوایای چرخش و پارامترهای دینامیکی پرواز، نواحی ممنوعه، حدود نقشه و ارتفاع ایمن، پارامترهایی شامل ارتفاع پرواز، طول مسیر و میزان مصرف انرژی را کمینه نماید. بدین انگیزه، نخست یک مدل جامع جهت توصیف مسأله مسیریابی سکو ارائه گردیده و سپس بر پایه تلفیق تئوری آشوب و محاسبات تکاملی، چهار الگوریتم تکاملی آشوب مبنای جدید پیشنهاد می‌گردد. در ادامه، تحلیل و ارزیابی جامع کارکرد الگوریتم‌های ارائه شده در مسأله مسیریابی بر پایه نرخ موفقیت، دقت و کیفیت پاسخ‌ها، زمان اجرا و سرعت همگرایی انجام می‌گردد. ارزیابی نتایج مبین کسب برترین نتایج با به‌کارگیری الگوریتم تکامل تفاضلی با سیگنال آشوبی لجستیک می‌باشد.