یکی از چالشهای اقتصادی که کشورهای در حال توسعه با آن روبرو هستند، هزینههای صرف شده برای مقابله با آلودگی هوا و بهبود کیفیت آن است. از طرف دیگر علاوه بر هزینه، سلامتی افراد جامعه و بیماریهای موجود نیز ارتباط مستقیمی با کیفیت هوا دارند. از اینرو بررسی و تحلیل تغییرات آلایندههای هوا شامل دیاکسید نیتروژن، مونوکسید کربن و ازن میتواند اطلاعات ارزشمندی برای تحلیل کیفیت هوا در اختیار متخصصین قرار دهد. وجود سنجندههای با قدرت تفکیک مکانی بالا به منظور مطالعه کاربردهای متنوع، متخصصین این حوزه را قادر به مطالعه اغلب پدیدههای محیطی کرده است. در پژوهش حاضر تغییرات زمانی و مکانی میزان آلایندههای جوی با استفاده از دادههای ماهواره سنتینل-5 در فروردین ماه 1399 همزمان با انتشار ویروس کووید-19 برای کشور ایران تعیین شده و با مقادیر دوره مشابه در سال 98 مقایسه شده است. انتشار ویروس کووید-19 در این بازه، پیامدهای متنوعی داشت که منجر به کاهش فعالیت کارخانهها و همچنین کاهش تردد وسایل نقلیه گردید. در این پژوهش، به منظور بررسی تاثیر عوامل مذکور، تغییرات زمانی و توزیع مکانی آلایندههایی نظیر هواویزها، دیاکسید نیتروژن، مونوکسید کربن و ازن در فاصله بین این دو زمان تجزیه و تحلیل شدند. نتایج کمی و کیفی، نشاندهنده بهبود کیفیت هوا در فروردین 1399 نسبت به ماه مشابه سال قبل میباشد. بر اساس نتایج بدست آمده، میزان غلظت دی اکسید نیتروژن کل ستون جو و دیاکسید نیتروژن موجود در وردسپهر که ارتباط مستقیمی با حمل و نقل و فعالیتهای انسانی دارد، کاهش یافته است.
Shami S, Khoshlahjeh M, Ghorbani Z, Moghimi A, Mohammadzadeh A, Sabet Ghadam S S. Evaluation of Air Pollution Contributes for the COVID-19 pandemic in Iran using Sentinel 5 Satellite Data. JGST 2021; 10 (3) :135-146 URL: http://jgst.issgeac.ir/article-1-962-fa.html
شامی سیاوش، خوش لهجه آذر مهدی، قربانی زهرا، مقیمی آرمین، محمدزاده علی، ثابت قدم سیده سمانه. بررسی میزان تغییرات آلایندههای هوا در دوره انتشار ویروس کووید-19 در ایران با استفاده از اطلاعات ماهواره سنتینل5. علوم و فنون نقشه برداری. 1399; 10 (3) :135-146