دانشگاه به عنوان فضای پرورش دهندۀ متخصصان آیندۀ کشور، نقشی اساسی در ساختار اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی جامعه ایفا می‌کند. نظام آموزشی و محتوای آموزشی از یک سو و فضای آموزشی از سوی دیگر دو عامل مهم و مؤثر در پرورش دانشجویان محسوب می‌گردند. از آن‌جا که فضاهای آموزشی یکی از مهمترین کاربری‌ها در شهرها هستند، هماهنگی با بافت‌های شهری از مسائل مهم طراحی فضاهای آموزشی محسوب می‌شود. در بسیاری از شهرهای بزرگ و متراکم، موقعیت مکانی کاربریهای آموزشی به دلایل مختلف مانند قرارگیری در مجاورت کاربریهای مزاحمی مثل کاربریهای صنعتی، نظامیو واقع شدن در مکان‌های آلوده و یا دور بودن از امکانات رفاهی از وضعیت چندان مطلوبی برخوردار نمی‌باشد که این امر باعث افت کیفیت خدمات دانشگاه‌ها و تأثیرات نامطلوب بر روی دانشجویان می‌شود. در این تحقیق با استفاده از تجزیه و تحلیل‌های موجود در سیستم اطلاعات مکانی به مقایسه و ارزیابی کیفیت موقعیت مکانی شش دانشگاه تهران پرداخته شده است که عبارتاند از: دانشگاه شهید رجایی، دانشگاه علم و صنعت، دانشگاه علامه طباطبایی، پردیس دانشکدههای فنی دانشگاه تهران، دانشکده عمران و نقشه‌برداری دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی و دانشگاه امیرکبیر. برای یافتن شاخص‌های مهم از تعداد زیادی از دانشجویان این دانشگاه‌ها نظرخواهی انجام گرفت. با توجه به نظرات ابراز شده شاخص‌های این پژوهش شناسایی ودر دو بعد فیزیکی و زیست محیطی تقسیم گردید. به منظور استخراج مقادیر شاخص‌ها از تصاویر ماهواره‌ای، نقشه‌های موجود و اطلاعات آماری استفاده شد. مقایسه و ارزیابی اهمیت شاخص‌ها بر پایۀ نظرات بالغ بر 500 تن از دانشجویان این دانشگاه‌ها صورت گرفت و در نهایت برای تلفیق نظرات از روش‌های تصمیم‌گیری چند معیاره AHP و تخمین نسبت استفاده گردید. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که دانشگاه امیرکبیر در مجموع شاخص‌ها دارای بالاترین رتبه است و پس از آن به ترتیب دانشگاه‌های خواجه نصیر، علم و صنعت، پردیس دانشکدههای فنی دانشگاه تهران، شهید رجایی و علامه طباطبایی قرار می‌گیرند.
Mohammadi M, Hosseinali F. Analyzing and Comprising the Location of SIX Universities in Tehran Using Geospatial Information Systems. JGST 2020; 10 (1) :183-197 URL: http://jgst.issgeac.ir/article-1-895-fa.html
محمدی منیژه، حسینعلی فرهاد. تحلیل و مقایسه موقعیت مکانی شش دانشگاه شهر تهران به کمک سامانه‌های اطلاعات مکانی. علوم و فنون نقشه برداری. 1399; 10 (1) :183-197
