مدل‌سازی و ارزیابی تناسب اراضی به عنوان پیش نیاز برنامه ریزی کاربری اراضی به منظور استفاده های صحیح از آن، از نیازهای ضروری انسان متمدن امروزی است. امروزه نقش GIS و روش های تصمیم گیری چند معیاره مکانی در این زمینه بسیار پر رنگ شده است. این تحقیق با ترکیب روش های تصمیم گیری چند معیاره گروهی- مکانی فازی TOPSIS-OWA و GIS به مدلسازی تناسب اراضی مسکونی ناحیه کرمانشاه که شامل شهرستان های کرمانشاه، هرسین، صحنه، سنقر و کنگاور می باشد، می پردازد. به این منظور ابتدا 10 نقشه معیار اقلیم، ناهمواری، تیپ اراضی، کاربری و پوشش موجود، دسترسی به راه‌ها، دسترسی به انرژی، عرض جغرافیایی، ازدحام جمعیت، پهنه بندی زلزله و دسترسی به آب، با استفاده از نظرات چهار کارشناس با استفاده از روش OWA و IOWA تهیه شده و در قالب سه فاکتور محیطی، اقتصادی و اجتماعی به روش Fuzzy TOPSIS وزندهی و باهم ترکیب شده اند. مدل نهایی مناسبترین مناطق جهت توسعه مسکونی را در مکان هایی نشان می دهد که اکثر معیارهای مذکور را برآورد می کنند. این نتیجه بیان‌گر این است که ترکیب روش‌های تصمیم گیری چند معیاره با عبارات فازی با تکیه بر دانش گروهی کارشناسان، می تواند در تلفیق با ابزار تحلیلی GIS به عنوان الگوی مناسبی برای ارزیابی تناسب اراضی مورد استفاده قرار گیرد. در این مدل از کل سطح منطقه مورد مطالعه 72/7 درصد، خیلی مناسب، 6/32 در صد، مناسب، 2/34 درصد، با تناسب متوسط، 6/20 درصد، نامناسب و 9/4 درصد، خیلی نامناسب، بدون احتساب مناطق حفاظت شده برای توسعه مسکونی تشخیص داده شده است