امروزه وجود بافت‌های فرسوده و قدیمی شهری ازجمله مهم‌ترین نگرانی‌های مدیران به ویژه در شهرهای بزرگ است. این نواحی که جزء محدوده قانونی شهرها نیز محسوب می‌شوند به دلیل فرسودگی کالبدی، عدم برخورداری مناسب از دسترسی سواره، خدمات، تأسیسات و زیرساخت‌های شهری آسیب‌پذیر بوده و از ارزش اجتماعی، اقتصادی، محیطی و مکانی نازلی برخوردارند. اگرچه نوسازی و بهسازی این بافت‌ها در طی سال‌های اخیر همواره مورد تأکید مدیران شهری بوده است، با این‌ حال در برنامه‌ها و طرح‌های شهری مرتبط با نوسازی بافت‌های فرسوده همواره رویکردی بالا به پایین اجرا می‌شود. از دلایل این امر عدم توانایی مالی ساکنان بافت‌های فرسوده شهری، مشکلات اجتماعی، قانونی و حقوقی در این نواحی است. چنین مشکلاتی موجب شده که نوسازی بافت‌های فرسوده شهری بدون مداخله دولت و یا بخش خصوصی میسر نباشد. عدم توجه کافی به نقش مردم و مشارکت شهروندان منجر به شکست بسیاری از طرح‌ها و برنامه‌های نوسازی در چنین رویکردی شده است. به ‌واسطه بهره‌گیری از ابزارهای پشتیبان تصمیم‌گیری مکانی می‌توان بستری مناسب جهت ارتباط مؤثر بین ذینفعان (ساکنان بافت‌های فرسوده شهری، بخش خصوصی و بخش دولتی) فراهم ساخت. هدف پژوهش حاضر توسعه یک سامانه تصمیم‌گیری مکانی شهروند-محور به ‌منظور بسترسازی و تسهیل فرایند ساخت‌وساز مشارکتی در بافت‌های فرسوده شهری است. سامانه پیشنهادی با تلفیق قابلیت‌های سامانه اطلاعات جغرافیایی شهروند-محور و تحلیل تصمیم‌گیری چند معیاره در چارچوبی متن‌باز (معماری و فناوری‌های متن‌باز)، بستری را برای تسهیل نوسازی شهروند-محور در بافت‌های فرسوده شهری فراهم می‌کند.

وجود بافت‌های فرسوده و قدیمی شهری ازجمله مهم‌ترین نگرانی‌های مدیران به ویژه در شهرهای بزرگ است. این نواحی که جزء محدوده قانونی شهرها نیز محسوب می‌شوند به دلیل فرسودگی کالبدی، عدم برخورداری مناسب از دسترسی سواره، خدمات، تأسیسات و زیرساخت‌های شهری آسیب‌پذیر بوده و از ارزش اجتماعی، اقتصادی، محیطی و مکانی نازلی برخوردارند. اگرچه نوسازی و بهسازی این بافت‌ها در طی سال‌های اخیر همواره مورد تأکید مدیران شهری بوده است، با این‌ حال در برنامه‌ها و طرح‌های شهری مرتبط با نوسازی بافت‌های فرسوده همواره رویکردی بالا به پایین اجرا می‌شود. از دلایل این امر عدم توانایی مالی ساکنان بافت‌های فرسوده شهری، مشکلات اجتماعی، قانونی و حقوقی در این نواحی است. چنین مشکلاتی موجب شده که نوسازی بافت‌های فرسوده شهری بدون مداخله دولت و یا بخش خصوصی میسر نباشد. عدم توجه کافی به نقش مردم و مشارکت شهروندان منجر به شکست بسیاری از طرح‌ها و برنامه‌های نوسازی در چنین رویکردی شده است. به ‌واسطه بهره‌گیری از ابزارهای پشتیبان تصمیم‌گیری مکانی می‌توان بستری مناسب جهت ارتباط مؤثر بین ذینفعان (ساکنان بافت‌های فرسوده شهری، بخش خصوصی و بخش دولتی) فراهم ساخت. هدف پژوهش حاضر توسعه یک سامانه تصمیم‌گیری مکانی شهروند-محور به ‌منظور بسترسازی و تسهیل فرایند ساخت‌وساز مشارکتی در بافت‌های فرسوده شهری است. سامانه پیشنهادی با تلفیق قابلیت‌های سامانه اطلاعات جغرافیایی شهروند-محور و تحلیل تصمیم‌گیری چند معیاره در چارچوبی متن‌باز (معماری و فناوری‌های متن‌باز)، بستری را برای تسهیل نوسازی شهروند-محور در بافت‌های فرسوده شهری فراهم می‌کند.