آلودگی هوا یکی از اصلی­ترین معضلات کلانشهرها محسوب می­شود. پایش بهینه­ی سطح غلظت آلاینده­های هوا، نقش حیاتی را در مهار این مشکل ایفا می­کند. در این پژوهش، با تلفیق مفاهیم اینترنت اشیاء و سامانه‌ی اطلاعات مکانی، راهکاری جهت پایش بهینه‌ی آلودگی هوا ارائه گردید. از ضروریات پیاده­سازی اینترنت اشیاء، فراهم آوردن بستری همکنشپذیر جهت تبادل اطلاعات بین اشیای مختلف است. موضوع دیگر، ارسال اطلاعات قابل اعتماد به کاربران در کمترین زمان ممکن است. جهت رفع موانع همکنشپذیری استانداردهای SOS، SensorML و O&M از OGC SWE مورد استفاده قرار گرفتند. همچنین، دو شاخص جهت ارزیابی کیفیت سرویس‌های وب مکانی ارائه گردید و کیفیت چهار سرویس درون‌یابی شامل IDW، EBK، GPI و OK بررسی شدند. جهت تعمیم نتایج به سایر شبکه‌های حسگری، میزان اثرپذیری این شاخص‌های کیفی از شش پارامتر مرتبط با ساختار شبکه حسگری و ویژگی‌های آماری داده‌ی سنجش شده‌ی آن‌ها، با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون بررسی شدند. نتایج پژوهش نشان داد سرویس‌های OK و EBK با میانگین RMSE  61/14 و 11/15 در شاخص اعتمادپذیری بهتر از دو روش دیگر عمل کردند. شاخص زمان در سرویس EBK ضعیف بوده (6 دقیقه و 21 ثانیه)، اما در دیگر سرویس‌ها سطح مطلوبی (کسری از ثانیه) داشت. شاخص اعتمادپذیری با ویژگی‌های آماری رابطه معکوس (9/0r_RMSE > ) و شاخص زمان با پارامترهای ساختاری، به‌ویژه تعداد حسگرها، رابطه مستقیم قوی (99/0 ,r_IDW=97/0 r_EBK=و 66/0 r_OK=) داشتند. راهکار ارائه شده و نتایج حاصل در توسعه­ی سامانه­های پایش محیطی و در تعامل با سایر مولفه­ها در محیط اینترنت اشیاء می‌تواند بسیار مفید باشد.