زیرساخت داده مکانی (SDI) با ایجاد بستر اطلاعاتی مناسب برای همکاری بین سازمانهای مختلف نقش کلیدی در مدیریت بسیاری از فعالیتهای انسانی دارد. این زیرساخت به طورسنتی در نسل اول و دوم SDI که تنها از دادههای سازمانها و شرکتها استفاده میکند، یک رویکرد بالا به پایین را دنبال میکند، ازاین‌رو اطلاعات تولیدشده توسط شهروندان را در نظر نمیگیرد. از سوی دیگر، پلتفرمهای وب 2.0 و دستگاههای مجهز به GPS ابزارهای کاربرپسندی را برای مشارکت مردم در به اشتراکگذاری دادههای مکانی فراهم میکنند. دادههای تولیدشده توسط مردم که VGI نامیده میشوند، اطلاعات باارزشی هستند که میتوانند به‌منظور تکمیل و به‌روزرسانی با دیگر منابع SDI تلفیق شوند. در این زمینه، دیدگاه SDI کاربرمحور که متمرکز بر نیازها و اولویت کاربران است، از فرصتهای ایجادشده توسط VGI پشتیبانی میکند. در این مقاله سیستمی براساس استفاده از دادههای VGI به عنوان منبع دیگری از SDI که VSDI نامیده شده است در حوزه حملونقل جادهای پیادهسازی شده است. در حوزه حملونقل جادهای به‌ویژه انتخاب مسیر، تبادل حجم زیادی از دادههای مکانی، همکاری بین سازمانهای مختلف و همچنین مشارکت مردم در جهت دستیابی به پایداری، ضروری است. اما کمبود اطلاعات، به‌روز نبودن اطلاعات یا نبود روشی یکسان در جمعآوری اطلاعات از مسائل فرهنگی و اجتماعی منطقه، معمولاً از بزرگ‌ترین موانع در به دست آوردن نتایج قابلاطمینان با توجه به واقعیت‌ها است. سیستم مبتنی بر VSDI میتواند با فراهمکردن محیطی برای تسهیل مشارکت مردم، اطلاعات به‌روز از منطقه را برای تصمیمگیری بهتر و کاراتر در اختیار تصمیمگیران قرار دهد. نتایج این تحقیق نشان میدهد که مردم به مشارکت در امر برنامهریزی حملونقل و به اشتراکگذاری اطلاعات مکانی تمایل دارند. از اینرو، استفاده از دادههای VGI به عنوان منبع دیگری در SDI میتواند به اخذ تصمیمات کاراتر و افزایش سطح رضایتمندی مردم در حوزه حملونقل، کمک کند.
Shakeri M, Sadeghi Niaraki A, Alimohammdi A, Alesheikh A A. Volunteered Spatial Data Infrastructure (VSDI) to Develop Collaboration System in Transportation. JGST 2018; 7 (4) :1-13 URL: http://jgst.issgeac.ir/article-1-464-fa.html
شاکری مریم، صادقی نیارکی ابوالقاسم، علیمحمدی عباس، آل شیخ علی اصغر. توسعه سیستم مشارکتی در حملونقل جاده ای براساس مدل زیرساخت داده مکانی داوطلبانه (VSDI). علوم و فنون نقشه برداری. 1397; 7 (4) :1-13
