علیرغم این که داده حالت پلاریمتری کامل اطلاعات بسیار خوبی از اهداف زمینی فراهم می آورد، مشکلاتی از قبیل کافی نبودن عرض پوشش‌دهی برای اهداف نظارتی و بالا بودن توان ارسالی، حجم داده، هزینه و پیچیدگی سیستم، پژوهشگران این حوزه را به سمت استفاده از حالت پلاریمتری فشرده سوق داد. در این حالت با سعی بر اینکه اطلاعات دریافتی تا حد ممکن به اطلاعات حالت پلاریمتری کامل نزدیک باشد، مشکلات حالت پلاریمتری کامل مرتفع می‌گردد. با توجه به کاستی هایی که در مقالات پیشین برای تبیین روش بازسازی داده حالت کامل از روی داده حالت فشرده دو دایروی وجود دارد، در این مقاله این روش به طور مبسوط تشریح می شود و فرضیات مطرح شده در این روش مورد بررسی قرار می گیرد و نقاط ضعف هریک با استفاده از نتایج تجربی روشن خواهد شد. برای بازسازی داده حالت کامل از داده حالت فشرده دو دایروی دو فرضیه تقریبی در نظر گرفته می شود که این دو موجب کم شدن دقت بازسازی می گردند. با توجه به این که در سال های اخیر مقالاتی جهت بهبود بازسازی در نواحی اقیانوسی ارائه شده است، در این پژوهش تمرکز اصلی بر روی نواحی شهری و مناطق با پوشش گیاهی قرار داده شده است و فرضیه ای ارائه می شود که نسبت به فرضیات پیشین دقیقتر بوده و در نتیجه دقت بازسازی را بالا می برد. با استفاده از داده های مربوط به سنجنده RADARSAT-2 دقت فرضیات و روش های بازسازی آزمایش شده و برتری روش پیشنهادی نسبت به روش های پیشین نشان داده می شود.