پاسخ به این سؤال ضروری است که چگونه وقوع یک زمین لرزه ممکن است زمین لرزهای بعدی را به دنبال داشته باشد؟ وقوع زمین لرزه با گسلش یا شکست در پوسته زمین همراه است. بدین منظور بایستی معیار شکست در محیط الاستیک پوسته زمین یا همان معیار شکست کولمب مورد بررسی قرار گیرد. آنالیز تغییرات تنش کولمب در بسیاری از مناطق لرزه خیز جهان بکار گرفته شده است. این مطالعات نشان می‌دهند که مکان و سرعت وقوع زمین لرزه های بعدی متأثر از تغییرات تنش استاتیک ناشی از زمین لرزه های تاریخی در آن منطقه است. در این تحقیق اندر کنش تغییرات تنش کولمب مابین سیستم‌های گسلی در منطقه ایران مورد مطالعه قرار گرفته است. پارامترهای زمین لرزه های بالای 8/5 ریشتر رخ داده از سال 1900 تا سال 2001 در این منطقه به منظور محاسبه‌ی تنش کولمب از مراجع مختلف گردآوری شده‌اند. نتایج حاصله نشانگر وقوع بیش از 80 درصد زمین لرزه های رخ داده از سال 2001 تا 2013، در منطقه افزایش تنش کولمب ناشی از زمین لرزه های 100 سال گذشته به میزان 0.01 تا 5 بار است. همچنین محاسبه تغییرات تنش کولمب روی صفحات گسلی امتداد لغز، کششی و نرمال با هندسه بهینه نشان می‌دهند که گسل‌هایی که هم جهت با هندسه بهینه‌اند، در اثر افزایش تنش کولمب ناشی از زمین لرزه ها مستعد گسیختگی و ایجاد زمین لرزه می‌باشند و به عنوان مناطق پرخطر برای زمین لرزه های بعدی به شمار می‌آیند.