در تحقیق حاضر تابآوری کالبدی نواحی 7 گانه شهر بابل از منظر پدافندغیرعامل و با استفاده از تحلیلهای مکانی و تکنیک تصمیم گیری چندمعیاره پرومته ارزیابی شده است. در این تحقیق ابتدا با استفاده از نظر کارشناسان خبره حوزههای شهرسازی و پدافندغیرعامل استان مازندران تهدید پایه شهر بابل (حملات هوایی) انتخاب شد. سپس بر همین اساس و با مطالعه تحقیقات پیشین و اخذ نظرات کارشناسان خبره حوزه شهرسازی، پدافندغیرعامل و سازه از طریق مصاحبه و پرسشنامه، شانزده معیار موثر بر تابآوری کالبدی شهر بابل در سه دسته فاصله از کاربریهای ویژه، دسترسی به خدمات اصلی شهر و ویژگیهای کالبدی بافت شهر استخراج و وزندهی شدند. سپس نقشههای معیار رستری تولید و مقادیر متوسط هر معیار برای هر یک از نواحی 7 گانه شهر بابل (به عنوان گزینههای مسئله تصمیم گیری چندمعیاره) محاسبه و ماتریس تصمیم ایجاد شد. با تولید ماتریس تصمیم و با استفاده از روش پرومته 2 نواحی 7 گانه شهر بابل بر اساس درجه تابآوری رتبهبندی شدند و نقشه ارزیابی تابآوری کالبدی شهر بابل تولید شد. نتایج تحقیق نشان داد که نواحی مختلف شهر بابل از تابآوری یکسانی برخوردار نبوده به طوریکه نواحی مرکزی شهر و تا حدی نواحی جنوبی شهر نسبت به نواحی شمالی، شرقی و غربی تابآوری پایین تری دارند. به طور کلی با فاصله از مرکز شهر تابآوری افزایش پیدا میکند که این افزایش تابآوری در راستای جنوبی کمتر احساس میشود. اگرچه شهر بابل در مجموع تابآوری متوسط به بالایی دارد، اما میتوان با تحلیل تابآوری به مهمترین دلایل تابآوری پایین مناطق مرکزی شهر یعنی مناطق 4 و 5 دست یافت. با تحلیل نتایج تحقیق توسط کارشناسان پدافندغیرعامل مشخص شد، مهمترین دلایل تابآوری پایین مناطق مرکزی شهری بابل (مناطق 4 و 5) تراکم بالای ساخت، بالا بودن درجه محصوریت، وجود مراکز نظامی مهم و مراکز سوخت رسانی متعدد در این مناطق میباشد.
Ebrahimian Ghajari Y. Evaluation of Physical Resilience of Urban Areas from the Perspective of Passive Defense Using Geospatial Analysis and PROMETHEE II Technique (Case Study: Babol City). JGST 2021; 11 (2) : 4 URL: http://jgst.issgeac.ir/article-1-1032-fa.html
ابراهیمیان قاجاری یاسر. ارزیابی تابآوری کالبدی نواحی شهری از منظر پدافندغیرعامل با استفاده از تحلیل های مکانی و تکنیک پرومته (مطالعه موردی: شهر بابل). علوم و فنون نقشه برداری. 1400; 11 (2) :45-60