زیرساخت داده­های مکانی (SDI) Spatial Data Infrastructure به مجموعه­ای پایه از فناوری­ها، سیاست‌گذاری‌ها و ترتیبات سازمانی اطلاق می­گردد که بستری را جهت به اشتراک گذاشتن اطلاعات مکانی برای کاربران در تمامی سطوح سازمانی تا ملی و بین‌المللی ایجاد می­کند. تحقیق حاضر به لحاظ ماهیت و روش توصیفی- تحلیلی و به لحاظ هدف کاربردی است. جامعه آماری پژوهش شامل کارشناسان سازمان جهاد کشاورزی است و نمونه آماری واحد­های کلیدی مؤثر در SDI  می­باشد. به­منظور مطالعه و ارزیابی سازمان جهاد کشاورزی استان آذربایجان غربی از نظر پیاده‌سازی SDI، ابتدا عوامل و موارد مؤثر در اجرا و پیاده‌سازی موفق SDI سازمانی شناسایی شده و در قالب پرسشنامه­ای طی انجام مصاحبه‌های تخصصی جمع‌آوری شد. پس از جمع‌آوری اطلاعات از تحلیل‌های شبکه‌ای استفاده شده و این معیارها مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج این قسمت بیانگر این مهم است که به­ترتیب متغیرهای مرتبط با موجودیت داده­های مکانی، انگیزش، مهارت، ادراک، سیاست، منابع مالی، ساختار سازمانی، فناوری، منابع انسانی و وضعیت اطلاعاتی بالاترین رتبه را به خود اختصاص داده­اند. نتایج کلی تحقیق نیز نشان می‌دهد که در سطح سازمان آگاهی و ادراک نسبت به SDI پایین است و همچنین نبود سیاست و دستورالعمل­های مشخص برای تولید داده و ذخیره­سازی و اشترک گذاری داده یکی از چالش­های مهم این سازمان است. با این حال وجود انگیزه بالا و بستر­های مخابراتی برای تبادل داده بین سازمان‌ها و سیستم­های کامپیوتری مناسب از نقاط قوت بسیار مهم برای پیاده‌سازی موفقیت‌آمیز SDI می­باشد. در ادامه با استفاده از مقیاس لیکرت امکان پیاده‌سازی موفقیت‌آمیز بودن SDI مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نتایج نشان داد که حداقل شانس پیاده‌سازی SDI در حالت بدبینانه 7/60 درصد و در حالت خوش­بینانه 37/85 درصد می­باشد. جمع‌بندی حاصل از نتایج شناخت نیازسنجی و امکان­سنجی نشان می­دهد که با توجه به شرایط زمینه­ی استقرار SDI در سازمان جهاد کشاورزی آذربایجان غربی فراهم می­باشد.