روشهای تداخلسنجی راداری پلاریمتریک مبتنی بر پراکنشگرهای دائمی یک تکنیک موثر در افزایش تراکم و کیفیت فاز پیکسلهای پراکنشگر دائمی میباشند. این روشها با ترکیب خطی کانالهای پلاریمتریک بر اساس بهینهسازی پلاریمتریک کانال بهینهای را جستجو میکنند که در آن تراکم و کیفیت فاز پیکسلهای پراکنشگر دائمی نسبت به کانالهای خطی افزایش پیدا کند. در همین راستا، هدف اصلی این مقاله توسعه الگوریتم تداخلسنجی PSInSAR، که تاکنون تنها بر روی دادههای تک قطبی بکار گرفته شده است، جهت بکارگیری دادههای چندزمانه پلاریمتریک دوگانه با هدف بهبود این الگوریتم در شناسایی پیکسلهای پراکنشگر دائمی قابل اطمینان میباشد. این بهبود بر اساس بهینهسازی پلاریمتریک با تابع هدف شاخص پراکندگی دامنه (ADI) بر روی 17 تصویر پلاریمتریک دوگانه (VV/VH) سنجنده Sentinel1-A انجام گرفت. روش بهینهسازی مورد استفاده در این تحقیق روش ESPO میباشد. نتایج نشان میدهد که تعداد پیکسلهای پراکنشگر کاندید و نهایی کانال بهینه در مقایسه با کانال VV به ترتیب حدود 2.6 و 2 برابر افزایش پیدا کرد. همچنین در این مقاله مکانیزمهای پراکنشی که در بهینهسازی پلاریمتریک با دادههای پلاریمتریک دوگانه قابل استخراج هستند، مورد بررسی و تفسیر فیزیکی قرار گرفتند. در نهایت نقشه فرونشست جنوب غربی تهران با پردازش سری زمانی هر دو الگوریتم PSInSAR معمولی و الگوریتم PSInSAR بهبودیافته، بدست آمد.