تداخل‌سنجی راداری به عنوان یک تکنیک متداول امکان مطالعه تغییر شکل سطحی پوسته زمین را فراهم می­کند. از محدودیت­های این تکنیک، اثر تروپسفر بر روی فاز سیگنال راداری است که می­تواند خطای بیشینه­ای حدود 10 تا 14 سانتی‌متر را در برآورد جابجایی ایجاد نماید. یکی از روش­هایی که به منظور تصحیح اتمسفری در تداخل­سنجی راداری به کار گرفته می­شود، استفاده از مدل­های عددی پیش­بینی آب و هوا است. در این تحقیق از مدل تحقیقاتی و پیش‌بینی آب و هوا (WRF) جهت کاهش اثر تروپسفری در تداخل­سنجی تفاضلی استفاده گردید. منطقه شمال غرب ایران به عنوان منطقه مطالعاتی در نظر گرفته شده و به منظور محاسبه تأخیر تروپسفری، روش ردیابی اشعه GP به کار گرفته شد. برای ارزیابی نتایج از یک روش نو با قابلیت اطمینان بالا استفاده گردید. در این روش تداخل­نماهایی مورد استفاده قرار می­گیرند که فاز ناشی از جابجایی در آن­ها نزدیک به صفر بوده و بیشترین سهم فاز موجود، مربوط به فاز تروپسفری است. به این ترتیب با اعمال تصحیحات می­توان تغییرات فاز تداخل­نما را با پارامتر RMS ارزیابی نمود. پس از محاسبه فاز ناشی از تأخیر تروپسفری، تصحیحات مورد نظر بر روی اندازه­گیری­های تداخل­سنجی راداری اعمال شد. نتایج بدست آمده نشان از عملکرد مثبت مدل WRF (با تفکیک مکانی‌های متفاوت) دارد. به طوری که، RMS بدست آمده برای تصحیح تروپسفری با مدل ­WRF، حذف یک خطای سیستماتیک از اندازه­گیر­های تداخل­نما را نشان می­دهد. تصحیح تروپسفری با استفاده از مدل WRF با تفکیک مکانی 1، 3، 9 و 27 کیلومتر برای منطقه شهری تبریز به ترتیب با 43، 17، 15 و 47 درصد و برای منطقه نزدیک به دریاچه ارومیه با 17، 14، 15 و 21 درصد بهبود RMS  همراه بود.