در سیستمهای حمل و نقل همراه، برای هدایت کاربران بین مقاصد مورد نظر، ارائهی نقشهای متناسب با ویژگیها و شرایط محیطهای همراه لازم است. به گونه͏ای که اطلاعات مکانی به صورت کارآمد و مفید در اختیار کاربر قرار گیرد. منظور از کارآمدی، نمایش و ارائه بهینه اطلاعات مورد نیاز به کاربر است. این تحقیق در زمینهی بهبود نمایش نقشه در سیستمهای حمل و نقل همراه، استفاده از ایده͏ی اصلی سیستمهای بافت͏آگاه را بررسی میکند. ویژگی اصلی سیستمهای بافت͏آگاه، ارائه خدمات و نقشه͏سازی با توجه به شرایط و بهویژه موقعیت کاربر است، به نحوی که نواحی نزدیک به کاربر با مقیاس بزرگتر و جزئیات بیشتر نمایش داده شود. همچنین نواحی دور از کاربر با مقیاس کوچکتر و محتوای اطلاعات کمتر نمایش داده می͏شوند. در بیشتر مواقع لازم است کاربر ضمن داشتن یک دید کلی از محیط، جزئیات بیشتر و مقیاس بزرگتری از مکان خود داشته باشد تا ارتباط مکان خود با عوارض اطراف و دور͏دست را نیز درک کند. بنابراین ترسیم یک پنجره͏ی بزرگنمایی برای نمایش موقعیت کاربر، نمی͏تواند پاسخگوی کاملی برای این نیاز باشد. در این پژوهش افکنش چشم͏ماهی برای بهبود نمایش نقشه در سیستمهای بافتآگاه بررسی شده͏است. با پیاده͏سازی این نوع نمایش و بررسی نتایج مشخص شد که بزرگنمایی تحت افکنش چشم͏ماهی، این امکان را به ما می͏دهد تا بتوانیم هنگام بزرگنمایی در ناحیه موردنظر، ارتباط آن قسمت از نقشه را با نواحی اطراف و عوارض جغرافیایی دورتر به راحتی حفظ کنیم. همچنین در مقایسه با پنجره͏ی بزرگنمایی با مقیاس ثابت، استفاده از افکنش چشم͏ماهی با ایجاد اعوجاج کروی درناحیه بزرگنمایی، سبب حفظ یکپارچگی در نمایش نقشه شده و برای نمایش نقشه در سیستمهای حمل و نقل همراه سودمند است.