تکنولوژی لیزراسکنر زمینی، سرعت جمعآوری دادهها برای تولید نقشه در مهندسی نقشهبرداری را دگرگون نموده است. برداشت کامل محدوده مورد نظر نقشهبرداری بدون جابهجایی دستگاه لیزراسکنر در بسیاری از موارد، امکان پذیر نیست. جاافتادگی در جمعآوری دادهها، جزء جدایی ناپذیر استفاده از این نوع از دستگاهها میباشد. برای حل این مسأله، دستگاه لیزراسکنر بایستی در نقاط مختلف قرار گرفته و عملیات اسکنینگ انجام شود. افزایش تعداد نقاط اسکن باعث ایجاد افزونگی داده از یک طرف و از سوی دیگر باعث افزایش هزینههای محاسباتی و ریالی پروژه خواهد بود. پارامترهای مختلفی بر انتخاب یک نقطه بعنوان محل برداشت وجود دارد که هر یک از این پارامترها در کاهش مدت زمان مورد نیاز برای برداشت و همچنین کامل بودن دادههای جمعآوری شده، تأثیر بسزایی دارند. جاافتادگی به عنوان یکی از مهمترین پارامترهای مؤثر در انتخاب نقطه برداشت دستگاه در این مقاله مورد توجه قرار گرفته است. در این روش با استفاده از اطلاعات یک ایستگاه برداشت و ترکیب روشهای پردازش تصویری، نواحی پنهان تخمین زده میشود. در روش پیشنهادی برای کاهش پیچیدگی محاسباتی، ابرنقاط برداشت شده توسط دستگاه در یک فضای دوبعدی تصویر شد. این تصویر کردن با استفاده از پارامترهای برداشت در نقطه استقرار انجام می شود. استخراج لبهها با الگوریتمهای Canny و Sobel در فضای تصویر ایجاد شده مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان میدهد الگوریتم Canny در ترکیب با روشهای مورفولوژی مرز نواحی را در فضای تصویر برد بهتر نشان میدهد. قابلیت شناسایی نواحی پنهان در انتخاب نقطه استقرار بهینه بعدی دستگاه قابل استفاده است.
Heidari Mozaffar M, Varshosaz M, Saadatseresht M. Occlusion Area as Suitable Guidance for Terrestrial Laser Scanner Localization. JGST 2020; 10 (2) :199-207 URL: http://jgst.issgeac.ir/article-1-51-fa.html
