حرکت اشیاء در بافت­ های جغرافیایی صورت می ­پذیرد. بافت به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم بر روی فرآیند حرکت تأثیر می­ گذارد و منجر به بازخوردهای متفاوتی در اشیاء متحرک می­ شود. بنابراین، در نظر گرفتن بافت در مطالعات حرکت و توسعه مدل­ های حرکتی بسیار حائز اهمیت است. در این رابطه، بکارگیری بافت در اندازه­گیری تشابه حرکت اشیاء و خطوط­ سیرشان نقش مهمی ایفا می­ کند. خطوط­ سیر اشیاء نقطه­ ای، در کنار ابعاد مکانی و زمانی، جنبه دیگری دارند که بعد بافت نامیده می­ شود. این بعد تا به امروزه کمتر مورد توجه بوده است و تحقیقات معدودی در تجزیه ­و­ تحلیل خطوط­ سیر به آن پرداخته­ اند. بدین منظور، این تحقیق روشی را معرفی می­کند که در آن ابعاد مکانی، زمانی و بافتی و همچنین ترکیبی از آن‌ها می­توانند در فرآیند اندازه­ گیری خطوط­ سیر مورد بررسی قرار گیرند. در کنار سادگی، این روش به شکلی توسعه داده شده که کوچک‌ترین تغییرات در هرکدام از ابعاد را به­ حساب آورد. به­ منظور اعتبارسنجی عملکرد روش معرفی شده و بررسی نقش داده­ های بافتی در اندازه­ گیری تشابه خطوط­ سیر، آزمایش­ های متنوعی بر روی داده­ های حرکتی هواپیما پیاده­ سازی شده است. به‌طور خاص، از مختصات جغرافیایی و ارتفاع هواپیما به­ عنوان بعد مکانی، زمان سفر به‌ عنوان بعد زمانی و سرعت هواپیما، سرعت باد و جهت باد به‌ عنوان بعد بافتی در این آزمایش‌ها بهره گرفته شده است. نتایج مؤید توانمندی روش ارائه شده در اندازه­ گیری تشابه خطوط­ سیر و همچنین حساسیت آن به تغییرات خفیف در ابعاد است. ضمناً، از نتایج می­ توان به این نکته پی برد که بافت هم موجب افزایش و هم کاهش مقدار تشابه خطوط­ سیر می­ شود. این تأثیر در میانگین مقادیر نسبی شباهت­های داده­ های حرکتی هواپیما در ابعاد مکانی (0.60)، مکانی-زمانی (0.51) و مکانی-زمانی-بافتی (0.46) قابل مشاهده است.