برخی از سازندهای زمین شناسی بیش از برخی دیگر دچار هوازدگی و فرسایش می‌شوند و در نتیجه به لحاظ فیزیکی نرم (آهکی-رسی) هستند؛ در مقابل سازندهایی وجود دارند که فرسایشهای شیمیایی و فیزیکی، تأثیر بسیار کمی بر آنها می‌گذارد و از اینرو دارای سختی بیشتری هستند و بر روی زمین، به صورت صخره‌ای مشاهده می‌شوند. روال شناسایی سطوح سرسازندهای زمین شناسی و تهیه نقشه، با تصاویر نوری  عموماً بدلیل عدم قابلیت توصیف و تمایز الگوی هندسی مورفولوژی سطح زمین دچار اختلال شده و لزوم استفاده از داده های راداری احساس می‎گردد. داده‌های سنجش از دور مایکروویو بدلیل حسّاسیت به تغییرات پارامترهای سطح برای مطالعات مورفولوژی سطح زمین مفید و کارا هستند. مدلسازی مورفولوژی سطح، با استفاده از داده های رادار روزنه ترکیبی (SAR) نیازمند در اختیار داشتن مدل توپوگرافی و میکروتوپوگرافی سطح می‎باشد. برای استفاده از قابلیت تفکیک الگوی هندسی و امکان تشخیص شکل و بافت سطوح زمین شناسی با استفاده از رادار، لازمست رابطه میان پارامترهای دی الکتریک و زبری سطح با بازپراکنش سیگنال راداری مورد مدلسازی قرار گیرد. هندسه اقلیدسی در مقایسه با هندسه فراکتالی توانمندی کمتری در توصیف پدیده های طبیعی دارد. تاکنون تلاشهایی برای استفاده از پارامترهای فراکتالی با هدف بهبود مدل بازپراکنش صورت گرفته است بطوریکه در آنها استفاده از هندسه فراکتالی بطور محدود صورت گرفته است؛ به عبارت دیگر تاکنون هندسه فراکتالی بطور کامل جایگزین هندسه اقلیدسی در مدلسازی زبری سطوح نشده است. این مقاله سعی دارد با استفاده از هندسه فراکتالهای تصادفی، مدل معادله انتگرالی (IEM) را بهبود بخشد. در این مقاله قابلیت تصاویر SAR در بهبود روند تهیه نقشه های زمین شناسی مورد بررسی قرار می گیرد. پیاده سازی و بررسی نتایج تحلیل داده های رادار روزنه ترکیبی PALSAR (مستقر بر ماهواره ALOS) برای سرسازندهای ساختمان زمین شناسی اناران (مابین دهلران و ایلام) و بهبود روند تهیه نقشه های زمین شناسی منطقه به روش سنجش از دور راداری انجام گرفته است. این مقاله نشان می دهد علیرغم نوسان در میزان بهبود نتایج در اثر جایگزینی هندسه فراکتالی به جای هندسه اقلیدسی در مدل IEM ، متوسط میزان ارتقاء دقت تهیه نقشه های زمین شناسی حدود 50% می باشد.