هدف اصلی سیستم‌های ماهواره‌ای ناوبری جهانی، تعیین موقعیت دقیق نقاط در تمام شرایط آب و هوایی است. از طرفی امواج ارسالی از ماهواره‌های این سیستم‌ها از لایه‌های مختلف جو نظیر تروپوسفر عبور کرده و این امر منجر به ایجاد انکسار در مسیر حرکت موج و در نهایت تأخیر در دریافت امواج مذکور می‌گردد. از این جهت مطالعه تروپوسفر و تأثیر آن بر سیگنال‌های سیستم تعیین موقعیت جهانیاز اهمیت خاصی برخوردار است. تأخیر تروپوسفری به دو بخش خشک و تر تقسیم‌بندی می‌شود که با توجه به وابستگی بخش تر به تغییرات بخار آب به عنوان چالش‌برانگیزترین بخش تأخیر تروپوسفری مورد توجه بیشتری واقع می‌شود. در این مقاله هدف، مدل‌سازی تأخیر تر تروپوسفری زنیتی در محدوده شهر لس‌آنجلس واقع در کشور آمریکا با استفاده از ترکیب داده‌های سنجنده OLCI ماهواره سنتینل-3 با قدرت تفکیک مکانی بالا و داده مربوط به 97 ایستگاه GPSبا قدرت تفکیک زمانی بالا است. روش درون‌یابی کولوکیشن کمترین مربعات به منظور مدل‌سازی مکانی-زمانی تأخیر تر تروپوسفری به کار گرفته شده است. به منظور برآورد ترند در روش کولوکیشن کمترین مربعات، از ترکیب داده‌های دو منبع فوق استفاده شد و یک رویه چهار بعدی (زمانی-مکانی) به داده‌های تأخیر تر تروپوسفری زنیتی حاصل از سنجنده OLCIو ایستگاه‌های GPSبرازش داده شد. در بخش برآورد سیگنال مشاهدات، به جای در نظر گرفتن یک تابع کوواریانس مکانی-زمانی، بازه زمانی مدل‌سازی را به زیر بازه‌های کوچک‌تر تقسیم کرده و توابع کوواریانس مکانی در هر زیربازه برآورد شده است. نتایج روش مقاله و نتایج حاصل از مدل ساستامینن که از داده‌های تحلیل‌شده GFSبهره می‌برد،با مقادیر نقاط کنترل مورد مقایسه قرار گرفت که RMSتأخیر تر برآورد شده در نقاط کنترل با روش کولوکیشن کمترین مربعات 86/1 سانتی‌متر بود، این در حالی است که RMSمدل ساستامینن برابر 97/15 سانتی‌متر است.
Poursoleimani M R, Amerian Y, Mahbuby H. GPS and Sentinel-3 Satellite Observations Combination Using Least Squares Collocation Interpolation Method for Tropospheric Delay Model Generation. JGST 2021; 11 (2) : 15 URL: http://jgst.issgeac.ir/article-1-1038-fa.html
پورسلیمانی محمدرضا، عامریان یزدان، محبوبی هانی. ترکیب مشاهدات سیستم تعیین موقعیت جهانی و ماهواره سنتینل-3 با استفاده از روش درون‌یابی کولوکیشن کمترین مربعات جهت تهیه مدل تأخیر تروپوسفری. علوم و فنون نقشه برداری. 1400; 11 (2) :223-236
