خلاصه­سازی عوارض برداری جهت تهیه نقشه­های کوچک مقیاس کاغذی و برداری از نقشه­های بزرگ مقیاس، ضروری می­باشد. این فرآیند منجر به بهبود کیفیت نمایش نقشه­ها، تسهیل آنالیز داده­ها در سطوح مختلفی از جزئیات و کاهش حجم مورد نیاز برای ذخیره­سازی آنها می­گردد. روش‌های خلاصه­سازی عوارض خطی و چند ضلعی با هدف حفظ هندسه و مساحت در عین تقلیل جزئیات آنها انجام می­شود. مدلهای گوناگونی از سوی محققان این حوزه مورد استفاده و ارزیابی قرار گرفته است؛ لیکن بیشتر آنها خلاصه­سازی عوارض را با هدف انتخاب چند نقطه از آنها و حذف سایر نقاط انجام می­دهند. حال آنکه ممکن هست نقاط حذف شده حاوی اطلاعات ارزشمندی برای آن عارضه بوده و حذف آنها منجر به نقصان در هندسه و مساحت آن گردد. در پژوهش حاضر، خلاصه­سازی عوارض خطی با کمینه کردن فاصله عمودی از خط اصلی، به کمک رگرسیون کمترین مربعات معمولی انجام گرفت. برای بررسی مدل پیشنهادی، پس از پیاده­سازی آن بر شکل­های مختلف، حدود دریاچه ارومیه و برخی جزایر آن خلاصه­سازی شده و نتایج مدل پیشنهادی با روشهای متداول داگلاس- پوکر و ویسوالینگم مورد مقایسه قرار گرفت. سپس برای ارزیابی نتایج از شاخص­های اختلاف مساحت­ها، شباهت انحنای متوسط، شباهت میزان تغییرات زاویه و فاصله هاسدرف میانه تصحیح شده استفاده شد. نتایج حاکی از برتری مدل پیشنهادی براساس سه شاخص اول، به ترتیب با میزان شباهت متوسط ۶۹.۹۱، ۶۶.۲۹ و ۶۰.۹۹ درصدی است. مدل پیشنهادی نسبت به داگلاس-پوکر و ویسوالینگام دارای برتری 0.16 و 0.2 درصدی براساس شاخص اختلاف مساحت، برتری 7 و 5 درصدی براساس شاخص انحنای متوسط و 6 و 2 درصدی براساس شاخص تغییرات تندی است. اما بر اساس شاخص فاصله هاسدرف میانه تصحیح شده، به طور متوسط در حدود 2 متر بدتر از روشهای مذکور عمل کرده است که به دلیل عدم اتکا به نقاط اولیه عارضه می­باشد.