جمعیت­ شهرها روز به ‌روز افزایش می‌یابد؛ اما زیرساخت‌های حمل ‌و نقل شهری متناسب با روند افزایش توسعه نمی‌یابد. این امر باعث بروز ازدحام شدید خیابان‌ها شده است. کاربردی‌ترین رویکرد ممکن برای حل این مشکل استفاده کارا از این زیرساخت‌ها است و کنترل درست ترافیک نقش مهمی در این کارایی دارد. هدف این تحقیق توسعه یک سیستم شبیه­ساز عامل‌مبنا برای کنترل ترافیک شهری است. در این پژوهش، از مدل میکروسکوپیک ترافیک در بستری شبیه­سازی شده از انواع خیابان­های متقاطع دارای چراغ راهنمایی، جهت بهینه‌ کردن جریان ترافیک استفاده‌ شده است. در این روش با تعریف پارامترهای اصلی ترافیک به عنوان مجموعه­ ای از عامل­های هوشمند در مقیاس میکرو، انتظار می­رود بهترین تنظیمات چراغ راهنمایی برای بهبود مسأله ترافیک به دست آید. عامل‌های مذکور شامل سه دسته (خودروها، مرکز کنترل ترافیک و چراغ­های راهنمایی) با عملکردهای متفاوت هستند. سناریوهای تعریف‌ شده علاوه بر اینکه بهینه‌سازی زمانبندی چراغ راهنمایی در تقاطع‌ها را مد نظر دارند، بهینه‌سازی کل جریان ترافیک را نیز دنبال می‌کنند. سناریوها با تغییر نوع عملکرد چراغ راهنمایی و نوع مسیریابی خودروها پیاده‌سازی شده‌اند. برای چراغ راهنمایی سه حالت معمول، شمارشی و بهینه (هوشمند) در نظر گرفته‌ شده است و همچنین برای مسیریابی خودروها از دو حالت کوتا‌هترین مسیر و حالت بهینه با استفاده از اطلاعات ترافیک مسیر استفاده گردید. با ترکیب این حالت­ها مجموعاً شش سناربو حاصل شد.  نتایج حاصل از مقایسه زمان توقف خودروها و سرعت میانگین خودروها، بهینه شدن جریان ترافیک را در سناریوی ششم برای حالتی که هم چراغ راهنمایی هوشمند است و هم از مسیریابی بهینه با استفاده از اطلاعات ترافیکی استفاده می­شود، نشان داد. در این سناریو، متوسط زمان توقف هر خودروها 3.12 ثانیه بر کیلومتر کاهش و سرعت متوسط آن 1.83 کیلومتر  بر ساعت افزایش را نسبت به مقادیر میانگین هر شش سناریو به ثبت رساند. برای اعتبارسنجی این مدل از داده‌های کنترل‌ شده استفاده شد که دقت نسبی 83% را برای پارامتر زمان توقف و 94% را برای میانگین سرعت نسبت به داده­ های کنترل­ شده به دست آورد. این نتایج حاکی از کارایی و قابلیت اطمینان مدل عامل­ مبنای توسعه داده شده برای روانسازی جریان ترافیک در شهر است.