آدرس قدیمیترین و پرکاربردترین شناسه مکانی محسوب میشود و در مقایسه با شناسههای مکانی دیگر مانند مختصات، مورد استفاده بیشتر قرار گرفته است. آدرسها در دنیا به اعتبار وجود یا عدم وجود استاندارد، به دو دسته آدرسهای استاندارد و آدرسهای غیراستاندارد یا توصیفی تقسیم میشوند. از طرفی غالب روشهای موجود برای تعیین موقعیت ماشینی آدرسها، برای آدرسها با ساختار استاندارد توسعه داده شدهاند. اما از آنجا که آدرسهای توصیفی دارای پیچیدگی ساختاری و معنایی بیشتری نسبت به آدرسهای استاندارد بوده، لذا تعامل ماشین با این دسته از آدرسها، دشوارتر میباشد. البته علیرغم دشواری تعامل ماشین با این گونه آدرسها، آدرسهای توصیفی مزایایی نسبت به آدرسهای استاندارد دارند که باعث میشود به جای آن که به دنبال جایگزینی آنها با آدرسهای استاندارد باشیم، به توسعه روشی برای حل مسئله تعیین موقعیت ماشینی آدرسهای توصیفی بپردازیم. از این رو، هدف اصلی این تحقیق، ارائه روشی برای تعیین موقعیت ماشینی آدرسهای توصیفی میباشد تا اولاً چالش تعیین موقعیت ماشینی این آدرسها برطرف شود ثانیاً امکان بهرهمندی از مزایای آدرسهای توصیفی با جایگزینی آنها با آدرسهای استاندارد، از بین نرود. رویکرد این تحقیق برای حل مسئله آدرسیابی ماشینی برای آدرسهای توصیفی شامل دو بخش اصلی «ایجاد هستیشناسی گرامر رسمی زبان آدرسهای توصیفی» برای تجزیه متن آدرس و «طراحی و توسعه یک مدل داده مکانی غنی شده با ادراک مکانی» برای تعیین موقعیت یا انطباق مکانی اجزای آدرس توصیفی میباشد. بر اساس رویکرد پیشنهادی تحقیق، پیادهسازی جهت نمایش قابلیت اجرا و ارزیابی روش انجام گرفت. در نهایت، رویکرد حل مسئله در بهرهگیری از مزایای آدرسهای توصیفی به جای جایگزینی این آدرسها با آدرسهای استاندارد، باعث انعطافپذیری راه حل شده و دامنه کاربرد آدرسهای توصیفی را گسترش داده است.
