با توجه به گسترش فعالیت‌های افراد در داخل ساختمان‌های پیچیده نظیر اداره‌‌ها، بیمارستان‌ها و فروشگاه‌های بزرگ، تعیین موقعیت و هدایت افراد در داخل ساختمان از جمله موضوعات ضروری و مهم مورد بحث و چالش برانگیز در خدمات مکان مبنا میباشد. روش‌های مختلفی برای تعیین موقعیت در داخل ساختمان وجود دارد. اینکه از چه روش یا روش‌هایی (تلفیق چندین روش تعیین موقعیت) برای تعیین موقعیت داخل ساختمان استفاده شود به عوامل مختلفی مانند هزینه، دقت و صحت، مستقل یا وابسته بودن سیستم به زیرساخت، امنیت و مقیاس‌پذیری سیستم بستگی دارد. در این مقاله سعی شده است با تمرکز بر زیرساختهای مورد نیاز جهت تعیین موقعیت افراد بررسی دقیق و جامعی از مطالعات پیشین صورت پذیرد. همچنین در ادامه با تمرکز بر روش تعیین موقعیت Pedestrian Dead Reckoning (PDR) با استفاده از حسگرهای گوشی‌های هوشمند بعنوان روشی مستقل از زیرساخت، جنبههای مختلف تأثیرگذار بر دقت و روند تعیین موقعیت آن مورد بررسی قرار میگیرد. معیارهای تأثیرگذار مورد بررسی شامل استفاده از انواع فیلتر حذف نویز و فیلتر تلفیقی، معیار الگوریتم طبقه‌بندی داده‌های حسگرها، معیار تعیین نقطه‌ی اولیه، استفاده از Landmarkها بعنوان نقاط چک و نقشه طرح برای تنظیم موقعیت تخمینی، معیار تشخیص و تخمین طول گام و معیار تخمین جهت کاربر با ادغام حسگرهای مختلف گوشی هوشمند میباشند. در پایان مزایا و معایب هر یک از روش‌های مبتنی و مستقل از زیرساخت با یکدیگر مقایسه و مورد ارزیابی قرار میگیرند.
