افزایش بی‌رویه تعداد وسایل نقلیه در شهرها منجر به مشکلات متعددی ازجمله آلودگی هوا، آلودگی صوتی و مشکلات ترافیکی می‌شود. جهت غلبه بر این مشکلات نیازمند به‌کارگیری روش‌های نوین در بحث مدیریت شهری مانند به‌کارگیری سامانه‌های حمل‌ونقل نوین همچون سیستم اشتراک سواری هستیم. هدف از این مطالعه ایجاد و پیاده‌سازی مدلی مناسب، برای اشتراک سواری با به‌کارگیری خودروهایی با ظرفیت مختلف و با استفاده از الگوریتم ژنتیک ارتقا یافته است تا بتوان از طریق گروه‌بندی مسافرانی که به لحاظ پارامترهای مکانی-زمانی سفر شباهت دارند، صندلی‌های خالی وسایل نقلیه و به‌تبع آن تعداد وسایل عبوری در سطح شهر را کاهش داد. از طرفی مسیری بهینه برای هر گروه از مسافران برنامه‌ریزی نمود به‌نحوی‌که مسافت سفر هر گروه و به‌تبع میزان معطلی در طول سفر برای هر یک از مسافران و رانندگان نیز کمینه شود. ازاین‌رو در این الگوریتم چهار تابع هدف، کمینه‌سازی مسافت پیموده شده مجموع سفرها، مجموع زمان معطلی (انحراف از زمان‌های ایده آل) در مبدأ و مقصد مسافران، تعداد وسایل نقلیه استفاده‌شده و تعداد صندلی‌های خالی در نظر گرفته‌شده‌اند. در این تحقیق از دو عملگر جهش ابتکاری و دو الگوریتم جست‌وجوی محلی تحت عناوین الگوریتم مبتنی بر ژنتیک و الگوریتم ابتکاری مبتنی بر اولویت زمان سفر مسافران به‌منظور ارتقا الگوریتم ژنتیک برای این حالت خاص استفاده‌شده است. سپس الگوریتم ارتقا یافته جهت حل مسئله اشتراک سواری روی یک شبکه فرضی با تعداد 46 گره پیاده‌سازی شده است. درنهایت حالات مختلف الگوریتم و استفاده از عملگرهای توسعه‌یافته طی سناریوهایی مختلف تست، ارزیابی و مقایسه شدند.
Hashemi V, Mesgari M S, Mohammadi Kazaj P. Solving the Ride-Sharing Problem with Non-Homogeneous Vehicles by Using an Improved Genetic Algorithm with Innovative Mutation Operators and Local Search Methods. JGST 2020; 10 (2) :141-163 URL: http://jgst.issgeac.ir/article-1-923-fa.html
هاشمی وحید، مسگری محمد سعدی، محمدی کزج پویا. حل مسئله به اشتراک‌گذاری تاکسی‌های باظرفیت مختلف با استفاده از الگوریتم ژنتیک ارتقاء‌یافته با عملگرهای جهش ابتکاری و جست‌وجوی محلی. علوم و فنون نقشه برداری. 1399; 10 (2) :141-163
